روزالین کارتر، بانوی اول سابق و نزدیک‌ترین مشاور جیمی کارتر در دوره ریاست‌جمهوری آمریکا، در سن ۹۶ سالگی درگذشت. مرکز کارتر اعلام کرد که او روز یکشنبه پس از زندگی با زوال عقل و تحمل چندین ماه بیماری درگذشت.
کارتر و همسرش بیش از ۷۷ سال با هم ازدواج کرده بودند و برخلاف بسیاری از بانوهای اول قبلی، روزالین در جلسات کابینه شرکت می‌کرد، در مورد مسائل صحبت می‌کرد و نماینده همسرش در سفرهای خارجی بود.
جیمی کارتر در طول سال‌های حضورش در کاخ سفید که از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ طول کشید، به دستیارانش گفت: «روزالین بهترین دوست من و احتمالاً تأثیرگذارترین فرد در زندگی‌ام است.»
بسیاری از دستیاران ریاست جمهوری بر این باور بودند که غرایز سیاسی او بهتر از غرایز شوهرش است. اراده آهنین او، بر خلاف رفتار خجالتی و لهجه ملایم جنوبی اش، خبرنگاران واشنگتن را برانگیخت تا او را «مگنولیای فولادی» بنامند.
جیمی و روزالین پس از ترک واشنگتن، مرکز کارتر را در آتلانتا تأسیس کردند تا به کار خود ادامه دهند. او ریاست سمپوزیوم سالانه این مرکز در مورد مسائل بهداشت روان را بر عهده داشت و برای کمک به بیماران روانی و بی‌خانمان کمک مالی جمع‌آوری می‌کرد.
