کانادا به دلیل کمبود نیروی کار، همیشه خواهان ورود مهاجرین بیشتر برای تامین نیروی کار مورد نیاز است. به این دلیل اکثریت مهاجرین تازه وارد، به راحتی در بدو ورود می توانند اشتغال ورزی و درآمدسازی نمایند.
در حال حاضر کانادا بیش از ۲۰ میلیون نیروی کار فعال دارد که تقریبا ۹ میلیون نفر از این نسل در دهه آینده به سن بازنشستگی خواهند رسید. بسیاری از این تعداد در حال حاضر در حال بازنشستگی هستند. این خلاء، شکاف بزرگتری در بازار کار ایجاد میکند.
کانادا در گذشته به راحتی قادر بود تعداد بازنشستگان را با فارغ التحصیلان جوان کانادایی که وارد بازار کار میشوند جایگزین کند، اما اکنون این امر امکان پذیر نیست. با توجه به نرخ پایین تولد در کانادا، دولت باید به منابع دیگری جهت جذب استعدادها تکیه کند تا قادر به جایگزین کردن نیروی کار بازنشسته شود.
در حال حاضر حتی با کمک گرفتن از دیگر منابع جذب استعدادهای داخلی همانند گروههایی که مشارکت کمتری در تامین نیروی کار در کانادا دارند همانند زنان، افراد معلول، کارگران مسن که تمایل به تعویق انداختن دوره بازنشستگی خود را دارند و افراد بومی و جوانان بیکار هنوز جایگزین تعداد بالای بازنشستگان نخواهد شد.
در گذشته مهاجرین کمبود نیروی کار را تامین می کردند ولی در طور کل، دهه آینده حتی با اضافه کردن سهمیه مهاجرین نیز، قادر به تامین نیروی کار لازم برای پیشبرد اقتصاد در کانادا نخواهد بود. پیر شدن نیروی کار کانادایی باعث کاهش نرخ بیکاری و افزایش دستمزدها شده است، پدیدهای که به طور یکسان به نفع کارگران کانادایی و مهاجرین است.
دولت در پی سادهسازی برنامههای مهاجرتی برای جذب متخصصین ماهر و نیمه ماهر را دارد و تلاش بر اجرای هر چه سریعتر آن را دارد. همچنین دولت با معرفی برنامههای آزمایشی و موقت تلاش دارد تا خارجیانی که با مجوز موقت تحصیلی و کاری در کانادا حضور دارند را مورد گزینش قرار دهد.
دولت با افزایش سرمایهگذاری اداره مهاجرت کانادا، و اختصاص بودجه خاص برای کمک به استقرار پذیری هر چه سریعتر تازه واردین در زمینه های آموزش زبان، اسکان و کاریابی تلاش به سرعت بخشیدن پروسه تامین نیروی کار دارد.