توماس لوبلانک به مدت ۳۵ سال از عمر خود را به مبارزه با آتش‌سوزی‌های جنگلی در مناطق مختلف از مونتانا، آلبرتا، بریتیش کلمبیا و استان زادگاهش انتاریو اختصاص داد. اما زمانی که به سرطانی که به آتش‌نشانی مرتبط بود مبتلا شد، بارها از درخواست کمک مالی از جانب محل کارش انصراف داد. در سال ۲۰۰۹، لوبلانک یک توده در گردن خود پیدا کرد و به سرطان لنفوم غیرهوجکین تشخیص داده شد، که یکی از ۱۲ نوع سرطان معترف به عنوان بیماری مرتبط با شغل برای آتش‌نشانان ساختمانی در بیشتر نقاط کانادا است. این به این معناست که به طور خودکار فرض می‌شود بیماری به دلیل تعریض شغلی ایجاد شده و این امر دسترسی به مزایا و حمایت‌های محل کار را آسان‌تر می‌کند. لوبلانک درخواست تعویض مالی از سوی شورای ایمنی و بیمه محل کار انتاریو (WSIB) را داد، اما درخواست او رد شد.
در تمام مناطق کانادا به جز چهار منطقه، آتش‌نشانان مناطق وحشی از مفروضات دادنی به آتش‌نشانان ساختمانی که در مواجهه با آتش در داخل ساختمان‌ها، اعلان آتش، نشت مواد شیمیایی و واکنش به حوادث مشغول به کار هستند مستثنی شده‌اند. خانواده لوبلانک تصمیم گرفتند برای درخواستی که به اعتقاد آنها مرتبط با حقوقشان بود، مبارزه کنند.
توماس لوبلانک در سن ۵۴ سالگی در اوت ۲۰۱۰ درگذشت، تقریباً یک سال پس از دریافت تشخیص اولیه بیماری. او از همسرش خواست که به مبارزه برای درخواست WSIB ادامه دهد. او گفت: “او گفت هیچ کس، هیچ کس نباید مجبور شود که از این طریق بگذرد.” لوبلانک نمی‌دانست که به یک نبرد تقریباً دهه‌ای نیاز دارد تا WSIB تصمیم بگیرد که سرطان همسر فراگیرش احتمالاً به دلیل سال‌ها تعریض به آتش‌سوزی‌ها ایجاد شده است.
آتش‌نشانان مناطق وحشی در شرایط دود شدید کار می‌کنند و حمایت و حقوق محدودی دارند. آتش‌نشانان در اتاوا پس از یک فصل بی‌سابقه از آتش‌سوزی‌ها توسط استخدام یک وکیل و انجام یک سری مناظره‌های طولانی، بازنگری‌ها و تشکیل کمیته‌های تخصصی، تقدیر یافتند. لوبلانک در نهایت موفق شد تا WSIB را به تصویب برساند. در ژوئن ۲۰۱۸، او اعلامیه‌ای از WSIB دریافت کرد که اکنون اقرار می‌کند که تعریض شوهر فراگیرش به دود “احتمالاً عامل مهمی در ابتلا به سرطان او بوده است.” لوبلانک به یاد دارد که شوهرش از کار به خانه می‌آمد، کثیف و در میان دود بود.
