وقتی لوسیل گروو در سال 2015 مزرعهٔ ترافل خود را در وندوور، انتاریو راه‌اندازی کرد، از ترافل‌هایی که از فرانسه وارد کرده بود، استفاده می‌کرد. تنها بعداً متوجه شد که یک نوع نادر از این خوراک لذیذ، که بومی منطقه بود، در زمینش پنهان بود. یک نوع ترافل است که تقریباً در سراسر جهان وجود دارد، اما شامل نسخه‌های بومی محلی نیز می‌شود.
او ابتدا برای ترافل‌های بورگوندی انتخاب کرده بود و به فرانسه سفر کرد تا برخی از آن‌ها را به کانادا بیاورد. گروو معتقد بود که ترافل بورگوندی به خوبی با آب و هوای انتاریو سازگار است و به محافظت از درختان بلوط و فندق‌های او در برابر بیماری‌ها کمک می‌کند. اما در حین حفاری برای برداشت ترافل‌ها، به تعجب خود با یک نوع مزاحم خوشمزه روبرو شد.
او به فرانسوی اظهار کرد: “من ترافل بورگوندی کاشتم، سپس ترافل دیگری پیدا کردم. همانطور که سیب‌زمینی قرمز و سیب‌زمینی سفید متفاوت‌اند. ترافل دارای ترکیب ژنتیکی منحصر به فردی است.”
گروو، که قبلاً به عنوان تکنسین در یک داروخانه کار می‌کرد، عجله کرد تا ترافل را تجزیه و تحلیل کند تا مطمئن شود که قابل خوردن است. یک آزمایشگاه در دانشگاه فلوریدا در ژانویهٔ سال گذشته تایید کرد که ترافل نه تنها برای مصرف انسان ایمن است، بلکه دارای یک توالی DNA منحصر به فرد است و ترکیبات شیمیایی طبیعی منحصر به فردی دارد.
