در دامپزشکی کانادا، مشکلات جدی از جمله فشردگی شغلی، کمبود کارکنان، افزایش حجم کار، و مشکلات سلامت روانی به وجود آمده‌اند که می‌تواند به افزایش نرخ خودکشی در بین دامپزشکان کانادایی منجر شود. دامپزشکان نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت حیوانات و بهداشت عمومی جامعه ایفا می‌کنند، اما شرایط کاری آنها به نظر می‌رسد بسیار دشوار و استرس‌زا باشد.
نیل پوتیر، یک دامپزشک کانادایی با سابقه طولانی در اداره بیمارستان‌های دامپزشکی، به افزایش فرسودگی شغلی در این صنعت اشاره کرده است. او به تجربیات خود اشاره کرده و تأکید دارد که تنها عشق به کار و علاقه به حفظ سلامت حیوانات او را در این شغل نگه داشته است. با افزایش فشردگی کار و نیاز به مراقبت‌های اورژانسی در مناطق روستایی و دورافتاده، استرس و خستگی شغلی دامپزشکان افزایش می‌یابد و ممکن است به مشکلات سلامت روانی منجر شود.
در سال 2020، یک مطالعه نشان داد که 26.2 درصد از دامپزشکان کانادایی مورد مطالعه به خودکشی فکر کرده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که دامپزشکان به طور نسبت به جمعیت عمومی بیشتر به خودکشی فکر می‌کنند. همچنین، داده‌های آمار کانادا از سال 2022 نیز نشان می‌دهد که 2.5 درصد از دامپزشکان کانادایی مورد بررسی به خودکشی فکر کرده‌اند.
این وضعیت نگران‌کننده است و نیاز به توجه و پشتیبانی روانی و اجتماعی بیشتر برای دامپزشکان دارد. به عنوان حرفه‌ای که در خدمت به حیوانات و بهداشت عمومی جامعه مشغول به کار هستند، دامپزشکان نیاز به شرایط کاری بهتر و پشتیبانی روانی دارند تا از فشردگی شغلی و مشکلات سلامت روانی جلوگیری شود.
