لوری تامپسون در این مصاحبه اعتراف می‌کند که وضعیت مالی او به علت انتشار بیماری همه‌گیر (احتمالاً کووید-19) بسیار تحت تأثیر قرار گرفته بود. او به دلیل تعطیلی کافه‌ای که در آن کار می‌کرد و افزایش نرخ بهره، دچار مشکلات مالی شده بود. پرداخت ماهیانه وام مسکن او در ژانویه گذشته تقریباً دو برابر شده بود و او در معرض سلب حق مالکیت قرار داشت.
او با توجه به موقعیت مالی خود، به اطلاعاتی درباره شرکت‌هایی رسید که پیشنهاد پرداخت پول نقد سریع برای خانه‌ها را داشتند. این شرکت‌ها تبلیغ می‌کردند که می‌توانند خانه را به سرعت بخرند و پرداخت نقدی انجام دهند، بدون نیاز به بازسازی یا پرداخت کمیسیون مسکن. یکی از وعده‌های این شرکت‌ها این بود که صاحبان خانه ممکن است “در همان روز” پول نقد دریافت کنند.
تامپسون به این وعده‌ها اعتماد داشت و فکر می‌کرد که ممکن است ارزش فروش سریع خانه را داشته باشد. او می‌گوید: “شما ارزش منصفانه را از شرکتی که در 72 ساعت به شما پرداخت می‌کند، دریافت نمی‌کنید.” اما به علت وضعیت مالی خود، او نمی‌خواست مدت زمان طولانی‌تری در بازار مسکن بماند.
وقتی مایک چاو، مالک شرکت HHBI، در ژانویه گذشته به خانه شهری تامپسون آمد، او به تامپسون گفت که شغلش پراکنده بوده و وام دهنده وام مسکن می‌خواهد که بدهی او فوراً پرداخت شود. این وضعیت بر تامپسون تأثیر منفی گذاشته بود، زیرا چند ماه قبل شریک زندگی او به طور غیرمنتظره ای درگذشت.
چاو سپس یک قرارداد ارائه کرد و 575000 دلار برای خرید خانه پیشنهاد داد. تامپسون می‌گوید که او به سرعت قرارداد را مطالعه کرد و از روی شانه‌اش نگاه کرد. او تشویق شد که قرارداد را در محل امضا کند.
این معامله به طور کلی حدود نیم ساعت طول کشید. تامپسون معتقد است که این معامله احتمالاً به او سود قابل توجهی را عاید می‌کند، حداقل ده‌هزار دلار یا بیشتر.
