دانشگاهها و کالجهای بریتیش کلمبیا برای ترم پاییز فعالیت خود را شروع میکنند، دانشجویان باید برای یافتن یک مکان زندگی مقرون به صرفه تلاش کنند. طبق یک بررسی جدید از انستیتو ملی دانش علمی (INRS)، روشهایی را نشان میدهد که شهرهای کانادا با استفاده از آنها برنامهریزی شهری پیرامون اقامتگاههای دانشجویی خارج از دانشگاه را انجام میدهند.
هر چند این بررسی در انتاریو انجام شد، نیک ریوینگتون، محقق اصلی این پژوهش، میگوید که این یافتهها را میتوان برای هر نقطه از کانادا، از جمله ونکوور و ویکتوریا، به کار برد. او میگوید در برنامه ریزی شهری به دانشجویان و نیازهای مسکن آنها توجه کمتری میشود.
اکثر شهرها به دلیل وضعیت موقت نیازهای مسکن دانشجویی را در اولویت قرار نمیدهند. اگرچه شهرها میخواهند فارغالتحصیلان خود را حفظ کنند، اما با آنها به عنوان ساکنان گذرا رفتار میشود. در نتیجه، شهرها تاکید کمتری بر سرمایه گذاری در راه حل مشکلاتی که این جمعیت با آن روبرو هستند دارند. با استفاده از دادههای اسناد برنامه ریزی برای 15 منطقه شهری در انتاریو، این مطالعه نشان میدهد که شهرها از چهار رویکرد مختلف برای مسکن دانشجویی استفاده میکنند.
براساس این بررسی یک رویکرد این است که اقدامات کمی انجام دهیم، رویکرد دوم، تغییر مکان اقامتگاههای دانشجویی به دور از محلههای مسکونی رایج ایجاد شده است. سوم این است که امکان توسعه مجدد محله های مسکونی با تراکم بالا برای پذیرش دانشجویان فراهم شود. در نهایت، آخرین رویکرد این است که تبدیل خانههای تک خانوار (single-family homes) به مسکن دانشجویی را کند یا حتی منع میکنند.